یادش بخیر،بیست و هشتمین یادواره ی دلاورمردان خانوکی.
هوا سرد بود،بدنشان می لرزید ولی عشق شهدا آنان را نگه داشت...چیزی مانعشان نمی شد حتی هوای سرد!
آن موقع همه در خانه هایشان خوابیده بودند و اینان شب تا صبح را در تکیه کار کردند..از سردی هوا گهگاهی کنار بخاری که آنجا بود،می آمدند و دستان کوچکشان را گرم می کردند.
هیچ کس حریف آنها نبود،گفتم:بچه ها بیا بریم،یه ساعتی می خوابیم و دوباره برمی گردیم.
مگر گوش می کردند!
-نه باید تا قبل از اذان صبح تمام شه،کسی نباید بفهمه ما اینجا بودیم.
و تمام شد...جایگاه بیست و هشتمین یادواره ی شهدای دفاع مقدس شهر خانوک.
چندی بعد،همین شهدا خریدارشان شدند...
روحشان شاد و یادشان تا ابد جاوید...
شادی روح شهدای جهاد فرهنگی،صلوات
نویسنده خادم سایبری در
06:17 ب.ظ |
تبلیغات 
